امیررضا عظیمی، دبیر علمی نهمین کنگره بین المللی ام اس که در تهران در حال برگزاری است، گفت: "طی ۱۰ سال آینده در هر خانواده ایرانی یک نفر به بیماری اماس مبتلا خواهد شد.
به گزارش خبرگزاری مهر، آقای عظیمی گفت که شهرهای تهران و اصفهان بیشترین شیوع ابتلا به این بیماری را دارند.
به گفته این متخصص، کمبود ویتامین دی میتواند در ابتلا به این بیماری نقش داشته باشد و یکی از راههای پیشگیری از آن، جبران کمبود این ویتامین است.
آمار دقیقی از تعداد مبتلایان به این بیماری در ایران منتشر نشده است، اما بر اساس آخرین اطلاعات وزارت بهداشت، بیش از ۴۰ هزار نفر در ایران به بیماری اماس مبتلا هستند.
این بیماری یکی از شایعترین بیماریهای سیستم اعصاب مرکزی (مغز و نخاع) است و در اثر تخریب غلاف میلین ایجاد می شود.
میلین غلافی است که فیبرهای عصبی را احاطه می کند و در انتقال سریع امواج عصبی نقش دارد.
در حالت طبیعی با وجود این غلاف امواج عصبی به سرعت منتقل می شود و این امر موجب توانایی بدن در ایجاد حرکات هماهنگ و موزون است.
در بیماری ام اس این غلاف عصبی به تدریج تخریب می شود و بدین ترتیب امواج عصبی از مغز به خوبی منتقل نمی شود.
دوست عزیزم با مراجعه به پزشک و انجام آزمایش ویتامین دی از وضعیت سلامت خود مطلع شوید.
خواهش می کنم این مطلب را برای همه دوستانتان بفرستید .
هر كدام از ما علاقه خاصی به بعضی غذاها داریم و هیچ وقت از خوردن آنها سیر نمیشویم. برای مثال یك نفر همیشه غذای خود را با نوشابه میخورد و دیگری نمیتواند حتی یك روز را بدون شكلات سپری كند.
بعضی مواقع علاقه به برخی مواد غذایی زودگذر و موقتی هستند اما در صورتی كه این وضعیت حالت مزمن و طولانیمدت بهخود بگیرد، باید حتما نسبت به آن توجه ویژه داشته باشید. به این داستان توجه کنید: یك زن 59ساله انگلیسی اشاره كرد كه ناگهان علاقه عجیبی به مصرف سالاد پیدا كرد و با همین نشانه متوجه ابتلای خود به سرطان سینه شد. السی كمپل كه مادر 2 فرزند هم بود آنقدر به مصرف سالاد علاقهمند شده بود كه هر روز 4 كلم كامل را در وعدههای غذایی خود تمام میكرد. او بعد از مشورت با پزشك متوجه شد برگ كلم حاوی یك ماده شیمیایی به نام سولفورافین است كه میتواند به سلولهای سرطانی حمله كند. بدن السی برای مبارزه با سلولهای سرطان سینه نیاز بیشتری به این ماده پیدا كرده بود و به همین دلیل السی ناگهان علاقهمند به مصرف كاهو شد. در ادامه ما هم سعی میكنیم بعضی از نشانههای عجیب ابتلا به بیماریها را كه در علاقه ما به خوردن بعضی غذاها ظاهر میشوند به شما معرفی كنیم.
اگر عاشق چیپس هستید
بیماریهای احتمالی: تیروئید یا مشكل در غدد فوق كلیوی
استرس شدید میتواند روی عملكرد غدد فوق كلیوی در بدن اثر منفی بگذارد. اگر فردی دائما در معرض عوامل استرسزا باشد، این غدد به اندازه درست هورمونهای حیاتی بدن از جمله آدرنالین، كورتیزول و آلدوسترون را ترشح نمیكند. این موضوع باعث به هم خوردن تعادل نمك در بدن شده و بعضی از مردم را به خوردن غذاهای شور متمایل میكند. علاقه به غذاهای شور هم میتواند یكی از نشانههای كمبود ید در بدن باشد كه در این حالت تیروئید شما كمكار است. كمكاری تیروئید با علائمی از جمله احساس بیحالی و خستگی، یبوست، اضافهوزن و افسردگی خود را نشان میدهد در حالی كه پركاری تیروئید با علائمی مانند كاهش وزن، احساس ناامیدی و داشتن عادت ماهانه نامنظم همراه است.
اولین بار ، "ژان نیکوت" ( که احتمالاً نام نیکوتین هم از نام او گرفته شده ) بود که دانه
تنباکو را از پرتغال به پاریس برد و از آن ، برای مصارف پزشکی استفاده کرد. در سال
1828م ، برای اولین بار نیکوتین را از گیاه تنباکو استخراج کردند. در سال1843م ،
فرمول مولکولی آن کشف شد و در سال1904م ، برای اولین بار ترکیبات نیکوتین دار
ساخته شدند.
نیکوتین ، از کربن ، هیدروژن و اکسیژن تشکیل یافته است. در آب حل میشود و برای استخراج آن از گیاه تنباکو ، کافی است که تنباکوی تکه شده را برای دوازده ساعت در لیوان آب قرار دهید.
خواص شیمیایی نیکوتین
نیکوتین ، نوعی ترکیب آلی است که در گیاه تنباکو یافت میشود. نیکوتین بیشتر در
برگهای این گیاه وجود دارد. در گیاه خشک تنباکو، 0,3تا5درصد نیکوتین وجود دارد.
سنتز این ماده در ریشه گیاه آغاز شده ، در برگها کامل میشود. نیکوتین نوعی سمقوی
است که در تهیه بسیاری از حشره کشها بکار میرود. در مقادیر کم ، نیکوتین نوعی داروی محرک به حساب آمده که همین خاصیت ، باعث لذت و عادت به سیگار کشیدن میشود. بجز گیاه تنباکو ، نیکوتین در برخی مواد از جمله گوجه فرنگی ، سیب زمینی ، بادمجان و فلفل سبز یافت میشود.
این بیماری بیشتر در افراد پر مو دیده می شودو بیشتر شامل حال کسانی است که شغلهای نشسته دارند به همین علت به آن بیماری رانندگان هم گفته می شود. بیشتر بیماران هنگامی مراجعه می کنند که که مو وارد بدن شده و یک عفونت موضعی ایجاد کند و به فولیکولیت تبدیل شده و بعد از آن به مرور زمان بصورت یک آبسه در آید و موجب درد و توده پشت(بالای شکاف باسن ) می گردد. بیمار موقع نشستن درد دارد. در این مرحله که فاز حاد بیماری است،آبسه باید تخلیه شودو اینکار با بی حسی موضعی و شکاف روی آن و خارج کردن ترشحات و چرک صورت می گیرد. و بیمار با دستورشستشوی روزانه مرخص می شود . و در مرحله بعدی که بعد از چند هفته است بیمار باید جهت جراحی اصلی مراجعه کند.
در عده ای از بیماران هم به علت تخلیه خود به خود آبسه، محل تخليه بصورت یک فیستول باقی مانده و مجرا کاملا تکامل یافته و بیمار دائما دچار ترشح خواهد شد و هیچ وقت این سوراخ بسته نخواهد شد. در زمان معاینه موقع نگاه روی پشت بیمار روی خط مرکزی بالای شکاف باسن اغلب یک یا چند منفذ دیده می شود که ممکن است ترشح واضح داشته باشد در این مرحله بیمار درد ندارد و فقط از ترشحات ناحیه شکایت می کند. این ترشحات اغلب قهوه ای مایل به قرمز رنگ هستند و گاهی بد بو می باشد. در مرحله اول که بیمار با درد مراجعه می کند به عنوان آبسه پایلونیدال و در مرحله بعد که مجرا تشکیل شده و بیمار ترشح دارد این مشکل را به عنوان سينوس پایلونیدال معرفی می کنند. البته این مشکل ممکن است درجاهای دیگر بدن نیز ایجاد شود ولی بیشتر در ناحیه پشت و روی شکاف باسن دیده می شود. ولی در برخی افراد ممکن است در ناف ویا بین انگشتان ( در آرایشگر ها) نیز دیده شود، که بیشتر با علامت درد و ترشح شناسایی ميشود. سینوس پایلونیدال باید جراحی شود و احتمال بد خیمی روي پوست در برخی مقالات در موارد ترشح مزمن از مدخل سینوس گزارش شده است .
روشهای مختلفی برای جراحی سینوس پایلونیدال وجود دارد. احتمال عود مجدد در این جراحی متفاوت است و بستگی به تکنیک جراحی دارد ولی کمترین احتمال عود در روش جراحی باز است که در این روش با ایجاد یک برش لوزی شکل کیست و منافذ آن را خارج می کنند و زخم را باز می گذارند که به صورت روزانه شستشو داده شده و پانسمان می شود و حدود 3-2 ماه زمان می برد که دوباره ترمیم شود.
روشهای مختلف دیگری از قبیل دوختن زخم و فلاپ های پوستی وجود دارد که همراه با درن انجام می شود ولي احتمال عود آن کمی بیشتر از روش باز است . البته در روش بازهم احتمال عود وجود دارد و همچنین در روش باز عوارض بعد از عمل بیشتر است و بیمار چند هفته ای موقع نشستن درد دارد و دائم باید پانسمان شود ولی در روش بسته احتمال پانسمان مکرر وجود نداشته و بیمار زودتر به سر کار و زندگی روزمره باز می گردد.
مشکل بیماران درجراحی باز پانسمان های مکرر می باشد که باید به این مسئله دقت شود و یک روز در میان و گاهی روزانه محل زخم باید شستشو داده شده و پانسمان شود. بعد از یک هفته شستشو توسط نرمال سالین، بیمار می تواند به هنگام اجابت مزاج روزی چند بار پشت خود را با آب ساده شستشو داده و با گاز تمیز پانسمان کند.