مرد که خود را از مرگ حتمی نجات یافته دید، فوری مشغول شد و روی سنگ کنار

آب به زحمت حک کرد: "امروز بهترین دوست زندگیم مرا از مرگ قطعی نجات داد.

" دوستی که او را نجات داده بود وقتی حرارت و تلاش وی را برای حک کردن این

مطلب دید با شگفتی پرسید: "وقتی به تو سیلی زدم روی شن نوشتی و حال

که تو را نجات دادم روی سنگ حک میکنی؟"

مرد پاسخ داد: "وقتی دوستی تو را آزار میدهد آن را روی شن بنویس تا با وزش

نسیم بخشش و عفو آرام و آهسته از قلبت پاک شود. ولی وقتی کسی در حق

تو کار خوبی انجام داد، باید آنرا در سنگ حک کنی تا هیچ چیز قادر به محو کردن

آن نباشد و همیشه خود را مدیون لطف وی بدانی."

نتیجه اخلاقی :

یاد بگیریم آسیبها و رنجشها را در شن بنویسیم تا فراموش شود و خوبی و لطف دیگران را در سنگ

حک کنیم تا هیچ گاه فراموش نشود.

کنند تا هم از حرارت و گرمای کویر خلاص شوند و هم اتفاق پیش آمده را فراموش کنند.

همچنانکه مشغول شنا بودند ناگهان همان دوستی که سیلی خورده بود حس کرد

گرفتار باتلاق شده و گل و لای وی را به سمت پایین میکشد. شروع به داد و فریاد

کرد و خلاصه دوستش وی را با هزار زحمت از آن مخمصه نجات داد.