دل به دل راه دارد ، همه گویند این را

کِی؟ کجا؟ چه کسی دید یا چشید این را !؟

پس چرا از دلم راهی نیست به دلی !؟

یا که شاید دل من مُردست یا نشستَست به گِلی !؟

22:00       92/02/05

آتشی نمى سوزاند "ابراهیم" را

و دریایى غرق نمی کند "موسى" را

کودکی، مادرش او را به دست موجهاى "نیل" می سپارد

تا برسد به خانه ی فرعونِ تشنه به خونَش

دیگری را برادرانش به چاه مى اندازند

سر از خانه ی عزیز مصر درمی آورد

مکر زلیخا زندانیش می کند

اما عاقبت بر تخت ملک می نشیند

از این "قِصَص" قرآنى هنوز هم نیاموختی ؟!

که اگر همه ی عالم قصد ضرر رساندن به تو را داشته باشند

و خدا نخواهد

نمی توانند

او که یگانه تکیه گاه من و توست !

پس

به "تدبیرش" اعتماد کن

به "حکمتش" دل بسپار

به او "توکل" کن

و به سمت او "قدمی بردار"

تا ده قدم آمدنش به سوى خود را به تماشا بنشینی ...

"س.ب"

عروسک کوکی      

بیش از اینها،آه،آری

بیش از اینها می توان خاموش ماند

   می توان ساعات طولانی

   با نگاهی چون نگاه مردگان،ثابت

   خیره شد در دود یک سیگار

   خیره شد در شکل یک فنجان

   در گلی بی رنگ بر قالی

   در خطی موهوم،بر دیوار

   می توان با پنجه های خشک

   پرده را یک سو کشید و دید

   بقیشو توی ادامه ی مطلب بخونید ...

در میان کوچه،باران تند می بارد

 استادى از شاگردانش پرسید:

چشم ها را شستم ...

جور دیگر دیدم ...

باز هم سود نداشت ...

تو همانی بودی که باید دوست داشت ...

نمی دانم کجای خوب این قصه ایستاده ای ....!

که از حواس لحظه هایم پرت نمی شوی ...

"پابلو نرودا"

آدم ها ...

اسباب بازی هاشونو بیشتر از بازی دوست دارن ...

پس سعی کن اسباب بازی موندگاری باشی ...

تا همیشه اسباب بازیشون باشی و هم بازیشون.

91.08.20

به خودم می بالم ...

وقتی ستاره ای به من چشمک می زند ...

نه انسانی ...

زیرا ...

دلی نخواهد شکست ...

91.08.20